Ik weet pas sinds kort dat er mensen zijn die wél gewoon momenten van rust hebben in hun hoofd. Mensen die niet constant teksten in hun hoofd hebben en niet steeds met zichzelf in gesprek zijn. Ik kwam erachter via een berichtje dat ik voorbij zag komen op Twitter. In dat bericht vroeg de gespreksstarter hoe het er in het hoofd van anderen aan toe gaat. Sommige mensen gaven aan vrijwel alles in plaatjes te zien, zonder teksten in hun hoofd erbij. Sommigen zeiden dat het eerder gevoelens in hun hoofd zijn dan plaatje of teksten en weer anderen gaven aan constant met zichzelf in gesprek te zijn. Voordat ik dat las heb ik altijd gedacht dat iedereens hoofd hetzelfde werkte als dat van mij. Dat het bij anderen ook nooit stil was.